BUDYNEK DLA WYDZIAŁU RZEŹBY ASP, WARSZAWA – WYRÓŻNIENIE HONOROWE W KONKURSIEBUDYNEK DLA WYDZIAŁU RZEŹBY ASP, WARSZAWA – WYRÓŻNIENIE HONOROWE W KONKURSIE|

Konkurs polegał na opracowaniu koncepcji architektonicznej budynku ASP dla Wydziału Rzeźby w Warszawie.Konkurs polegał na opracowaniu koncepcji architektonicznej budynku ASP dla Wydziału Rzeźby w Warszawie.

Istniejący zespół budynków ASP, zlokalizowany w poprzemysłowych budynkach dawnych Miejskich Zakładów Sanitarnych, stanowi organizm o charakterystycznej zasadzie kształtowania przestrzeni. Teren założenia otoczono ceglanym murem, za którym „ukryto” kameralne dziedzińce oraz budynki. Dzięki temu uzyskano wydzielone miejsce, zapewniające spokój, znakomicie nadające się na zaanektowanie przez artystów. Nowoprojektowana część miała na celu rozwój organizmu poprzez stworzenie nowego miejsca, o unikalnej w skali miasta atmosferze. Ideą nadrzędną było wykreowanie kolejnego dziedzińca, który będzie pełnił funkcje wystawiennicze, jak również będzie miejscem wypoczynku czy spotkań użytkowników budynku. Projektowanie nowej części potraktowano jako naturalny proces rozwoju, porzucając myślenie o budowaniu „nowych starych” obiektów, kreujących fałszywy obraz całego kompleksu. Jednocześnie forma jak i funkcja wpisują się w charakter istniejącej zabudowy wzbogacając zespół o nowe przestrzenie.Istniejący zespół budynków ASP, zlokalizowany w poprzemysłowych budynkach dawnych Miejskich Zakładów Sanitarnych, stanowi organizm o charakterystycznej zasadzie kształtowania przestrzeni. Teren założenia otoczono ceglanym murem, za którym „ukryto” kameralne dziedzińce oraz budynki. Dzięki temu uzyskano wydzielone miejsce, zapewniające spokój, znakomicie nadające się na zaanektowanie przez artystów. Nowoprojektowana część miała na celu rozwój organizmu poprzez stworzenie nowego miejsca, o unikalnej w skali miasta atmosferze. Ideą nadrzędną było wykreowanie kolejnego dziedzińca, który będzie pełnił funkcje wystawiennicze, jak również będzie miejscem wypoczynku czy spotkań użytkowników budynku. Projektowanie nowej części potraktowano jako naturalny proces rozwoju, porzucając myślenie o budowaniu „nowych starych” obiektów, kreujących fałszywy obraz całego kompleksu. Jednocześnie forma jak i funkcja wpisują się w charakter istniejącej zabudowy wzbogacając zespół o nowe przestrzenie.